Istnieje wiele klasyfikacji wapieni opartych na różnych kryteriach. Jedną z popularniejszych, stosowanych zarówno w Polsce jak i na świecie jest klasyfikacja oparta na pracach amerykańskiego petrografa R. Folka[1]. Wyróżnia ona następujące rodzaje wapieni: mikryty – wapienie utworzone wyłącznie z mikrytowej masy podstawowej. dismikryty – wapienie zawierające w obrębie masy podstawowej skupienia sparytu, które powstały w przestrzeniach utworzonych na skutek działalności organizmów żerujących w osadzie lub innych deformacji niezlityfikowanego osadu; bardzo rzadkie. biomikryty i biosparyty – wapienie złożone z elementów szkieletu organizmów żywych (np. muszle, szkielety) spojonych odpowiednio mikrytem bądź sparytem. oomikryty i oosparyty – wapienie złożone z ooidów spojonych odpowiednio mikrytem bądź sparytem. pelmikryty i pelsparyty – wapienie złożone z drobnych agregatów mikrytowych (peloidów), niezależnie od ich genezy. intramikryty i intrasparyty – wapienie złożone z intraklastów spojonych odpowiednio mikrytem bądź sparytem. biolity – wapienie utworzone ze szczątków organizmów żywych zachowanych w pozycji przeżyciowej. Inna klasyfikacja, oparta na wielkości składników ziarnistych, dzieli wapienie następująco: kalcyrudyty – przeciętna wielkość składników wynosi powyżej 2 mm kalkarenity – przeciętna wielkość składników wynosi 2-0,1 mm kalcylutyty – przeciętna wielkość składników wynosi poniżej 0,1 mm Stosując powyższą klasyfikację w nazwach skał słowo wapień zastępujemy odpowiednim terminem np. mówimy sparytowy kalcyrudyt organodetrytyczny a nie sparytowy kalcyrudytowy wapień organodetrytyczny. W praktyce różne nazwy rodzajom wapieni nadaje się często zwyczajowo, według wyglądu, składu, wieku lub miejsca pochodzenia, np. wapień krystaliczny, wapień pelitowy, wapień krynoidowy, wapień koralowy (wapień rafowy), wapień numulitowy, wapień litotamniowy, wapień diploporowy, wapień oolitowy, wapień podstawowy, wapień cechsztyński, wapień dębnicki.

   Dodane przez: olka