Masa wody w przyrodzie znajduje się w równowadze dynamicznej. Pod wpływem ciepła słonecznego powierzchnia mórz i oceanów nieustannie paruje. Woda zmienia stan skupienia i masy pary wodnej mieszają się z powietrzem. Przy dostatecznie dużej wilgotności powietrza i obecności tzw. jąder kondesacji następuje skraplanie pary wodnej do postaci drobniutkich kropelek, które grupują się w widoczne skupienia- chmury. W wyniku ochładzania na niewielkich wysokościach powietrza zawierającego parę wodną powstają mgły. Chmury, niesione wiatrem, przemieszczają się nad powierzchnią lądów, mórz i oceanów. W określonych warunkach drobniutkie kropelki łącza się ze sobą w większe krople i opadają jako deszcz, śnieg lub grad. Ziemia wchłania opady atmosferyczne i gromadzi je w postaci wód gruntowych. W niektórych miejscach wody gruntowe wydostają się na powierzchnię i tak powstają źródła. Z nich biorą początek strumyki, te z kolei łączą się ze sobą w większe strumienie i rzeki, które wpadają do morza lub oceanu. W ten sposób zamyka się obieg wody w przyrodzie. Woda jest cieczą bezbarwną, bezwonną, bez smaku, w grubych warstwach przyjmuje niebieskawe zabarwienia. Gęstość wody zmienia się wraz z temperaturą, jednak w pobliżu temperatury krzepnięcia zmiana ta przebiega inaczej niż u innych cieczy. Od 0o C aż do 4o C gęstość wody, zamiast maleć, wzrasta i zmniejsza się dopiero powyżej tej temperatury. Zatem w zimie temperatura wody w dolnych warstwach głębszych zbiorników nie spada poniżej 4o C, co ma ogromne znaczenie dla życia organizmów wodnych. Woda, krzepnąc, zwiększa swoją objętość. Ma to wpływ na kruszenie się skał i powstawanie gleby.

   Dodane przez: izabela