Kancelaria Prawnicza Michał Wiciak

Ci co piszą negatywne komentarze na tego Człowieka niech się pukną w głowę. Każdy ma jakieś tajemnice z przeszłości ale to było i minęło . Dlaczego nie piszecie o swojej.... Znam tego Pana i to jest gość i dążę go szacunkiem. Co dzień przychodzi z dziećmi do sklepu i z daleka mówi dzień Dobry. Miły sympatyczny gość .......

Zastanawiam sie co za menda wypisuje na mój temat takie informacje.Dla Wszystkich zainteresowanych moim dyplomem który otrzymałem w styczniu 2008r na Wydziale Prawa i Administracji jest do wglądu prosze o kontakt mailowy [email protected] Wszystkie pomowienia dotyczace toczacych sie spraw co do mojej osoby beda kierowane jako zawiadomienie do prokuratury. Teraz do tej mendy ktora mnie szkaluje jesli jestes taki dobrze poinformowany to prosze opublikuj akta spraw w ktorych mialem kogos oszukac. Michal Wiciak

Wiciak to oszust z niechlubną przeszłością bandziora,ponieważ ten pań odbywał karę więzienia na Białołęce przez trzy lata za nękanie ludzi i wyprowadzenie pieniędzy,tam jest jego miejsce i powinien tam dalej przebywać.ludzie uważajcie na tego typa spod ciemnej gwiazdy,nie ma żadnych hamulców i nie cofnie się przed niczym aby was okraść.nigdy nie był adwokatem,mianuje się za to radcom prawnym,gdzie nie ma o niczym pojęcia.OSTRZEGAM PRZED BANDYTĄ

Uwaga na tego oszusta! Jeżeli już koniecznie chcecie skorzystać z usług tej "kancelarii", sprawdźcie w Okręgowej Radzie Adwokackiej czy istnieje w ogóle taki ktoś jak mecenas Michał Wiciak (jak sam się tytułuje). Okazuje się że nigdy nie ukończył studiów, sprawa zgłoszona do prokuratury!

Stanowczo ODRADZAM. Utopiłam kilkanaście tysięcy zł w tej "kancelarii". Właściciel przedstawia się jako "mecenas", nie widnieje on jednak w żadnym rejestrze w Radzie Adwokackiej! Okazało się, że ta "kancelaria" to zwykły przekręt a właściciel ma postawione zarzuty za sprawy narkotykowe i jazdę po pijaku!

Ostrzegam przed podejmowaniem jakich kolwiek kontaktów z Michałem Wiciakiem. To oszust, który nie ma skończonych studiów prawniczych a ponadto sam ma problemy z prawem i kryminalną przeszłosc. Nikomu nie pomaga tylko oszukuje na pieniądze a żeby otworzyć kancelarie wystarczy zatrudnić prawnika na 1/16 etatu. Nie ufajcie temu krętaczowi

Unikajcie tej \"kancelarii\". Właściciel to oszust wielokrotnie skazany prawomocnymi wyrokami oraz bywalec zakładów karnych. Nie ma ukończonych żadnych studiów, założenie \"kancelarii\" umożliwiło mu zatrudnienie adwokata na 1/16 etatu. Jest oszustem, który w perfidny sposób wyciąga pieniądze od ludzi a nie ma żadnego wykształcenia

Moja sprawa byla prosta i administracyjna ale bez prawnika nie moglem sie w ogóle z tym uporac. Zalatwil to mec. Wiciak i wzial duzo mniej kasy niz inni a interesowalem sie cenami. Za taka prosta sprawe jak moja niektórzy chcieli majatek ! Wiec zrazilem sie do prawnikow leca tylko na kase ! dzieki Bogu mam to za soba

Ja jestem bardzo zadowolona z usług kancelarii, Pan Mecenas wyciągnął mnie z niemałych tarapatów.Miałam przeboje z TP S.A. gdzie naliczyli mi niesłusznie chorendalne odsetki i dawno poszłabym z torbami, gdyby nie pomoc Mecenasa. A co do osób pracujących w Kancelarii, nie zauważyłam niczego dziwnego w ich zachowaniu, wręcz przeciwnie byli bardzo sympatyczni i komunikatywni. Łatwo jest komus popsuć opinię, bzdurnym artykułem w gazecie. Ja proponuję Wam przekonać się na własnej skórze. Skorzystałam i jestem zadowolona i z czystym sumieniem mogę polecić. pozdrawiam Krystyna

A mnie tam pomogl i wyciagnal mnie z niezlych klopotow. Za co jestem wdzieczny. Ale widze ze ma sporo wrogów ! Co w Polsce nie jest szczególnie dziwne.

Na jakim etapie jest zadłużenie? Podobno na każdym etapie można uzyskać pomoc firmy raport sa jeżeli to oni są właścicielem długu. Wystarczy wejść na stronę raportsa pl w zakładkę dla dłużnika i tam są numery telefonu. Mam nadzieję, że to pomoże. Uszy do góry i gra gitara. W gorszych sytuacjach ludzie bywają

I jak kochani? Prokuratura prowadzi już postępowanie? Wysyłam Wam coś co może pomóc. Ściganie zniesławień i zniewag internetowych Tekst pochodzi z numeru: 02 (86) luty 2007 Edukacji Prawniczej (...) Niepohamowana i żywiołowa ekspansja Internetu, który niekiedy zaczyna przyćmiewać klasyczne środki masowej komunikacji, takie jak prasa czy radio, odciska swoje piętno także w staroświeckiej dziedzinie prawa karnego. Sieć stała się dogodnym narzędziem dla sprawców przestępstw przeciwko czci. Tylko czy ich ściganie jest w ogóle realne? Czy pokrzywdzony nie stoi na z góry przegranej pozycji wobec sprawcy internauty? W poniższym tekście autor próbuje odpowiedzieć na te pytania. Etykieta w sieci a prawo karne Każdy, kto choć trochę czasu spędził w sieci, dobrze wie, jakie możliwości niesie ona dla sprawców występków zniesławienia (art. 212 § 1 KK) i zniewagi (art. 216 § 1 KK). „Możliwości” w istocie wielkie, bo sprawca działać może w warunkach prawdziwie komfortowych, siedząc przed komputerem w domu (pracy, szkole itd.), a i siła rażenia czynu jest nieporównywalna do „klasycznego” bezpośredniego zniesławienia czy zniewagi dokonanej ustnie w obecności kilku czy nawet kilkudziesięciu osób. Nie przypadkiem zatem polski ustawodawca karny (odchodząc zresztą w tym względzie od w pewnym sensie utrwalonego modelu penalizacji zniesławienia i zniewagi w Kodeksach karnych z 1932 r. i 1969 r., które nie wyodrębniały tu żadnych typów szczególnych przestępstwa) tworzy kwalifikowany typ przestępstw zniesławienia i zniewagi popełnionych za pomocą środków masowego komunikowania się (art. 212 § 2 i 216 § 2 KK). Przyczyn takiego zabiegu nie trzeba oczywiście szerzej tłumaczyć (choć – jak wspomniano przed chwilą – tego rodzaju myślenie obce było naszemu dawniejszemu ustawodawstwu karnemu, które traktowało zniesławienie i zniewagę jednolicie, niezależnie od sposobu działania sprawcy), a i racjonalności takiego zróżnicowania polityki kryminalnej niepodobna przecież kwestionować. W całej sprawie nie byłoby zatem zapewne nic ciekawego i problem zniesławienia/zniewagi internetowej moglibyśmy śmiało zamknąć w szufladce z szyldem „zniesławienie/zniewaga” z adnotacją, że sprawca tego czynu, który sięga dla celów przestępnych po środki masowego komunikowania się, podlega surowszej odpowiedzialności karnej. Rzecz jednak w tym, że o ile zagadnienie od strony materialnej nie wiąże się chyba z żadnymi poważniejszymi komplikacjami normatywnymi (problematyka przestępstw przeciwko czci była zresztą niejednokrotnie przedmiotem zainteresowania orzeczniczego Sądu Najwyższego i doktryny1), o tyle od strony procesowej sprawa – w przypadku zniesławienia czy zniewagi dokonanej za pomocą Internetu – przedstawia się inaczej. Chodzi mianowicie o to, że nie da się postawić znaku równości pomiędzy zniewagą/zniesławieniem internetowym a zniesławieniem/zniewagą popełnioną w obecności świadków (czy – z reguły, ale do tego zagadnienia wrócimy jeszcze w dalszej partii tekstu – za pośrednictwem prasy). Przyczyna takiego stanu rzeczy jest prosta – sieć jest, co do zasady, anonimowa. I nie chodzi tu tylko o brak należytego nadzoru nad wypowiedziami zamieszczanymi w niej na rozmaitych forach internetowych (i ich autorstwem), lecz przede wszystkim o zasady tzw. netiquette2. Jedna z nieskodyfikowanych reguł cyberetykiety mówi, że internauta podpisuje się w sieci nickiem, a nie pełnym imieniem i nazwiskiem (choć zdarzają się – rara avis! – internauci „jawni”). I tu zaczynają się kłopoty i dla pokrzywdzonego zniesławieniem/zniewagą internetową, i dla interpretatora prawa. Cóż bowiem ma począć pokrzywdzony zniesławieniem, do którego autorstwa nikt się wprost nie przyznaje, ukrywając się wygodnie za nickiem? Z takim problemem zetknął się całkiem niedawno piłkarz klubu sportowego Widzew3. Na nieoficjalnym forum internetowym klubu pojawił się następujący wpis: „[Bartłomiej] Konieczny stawiał u buków [bukmacherów – przyp. A.B.] 100 zł. To już nie jest śmieszne”. Oburzony piłkarz (utrzymuje, że zarzuty są nieprawdziwe) chce wytoczyć sprawę karną o zniesławienie autorowi wpisu. Jak jednak ustalić anonimowego autora? Konieczny odpowiada: „zaangażowanych jest w to [prywatne śledztwo] wiele osób, głównie z mojej rodziny. Nie powiem, w jaki sposób to robimy, mamy swoje metody [sic!]. Znajdziemy komputer, z którego dokonano wpisu”. Wpis był podpisany wyłącznie niewiele mówiącym i procesowo całkiem nieużytecznym nickiem RTSIK. Oskarżyciel publiczny a prywatny Jak wiadomo, zarówno zniesławienie, jak i zniewaga to występki należące do grupy przestępstw ściganych w trybie prywatnoskargowym. W związku z tym inicjatywa i ciężar przeprowadzenia prywatnego quasi-postępowania przygotowawczego (ustalenia czynu, ustalenia tożsamości sprawcy, zgromadzenia czy też choćby dokonania zestawienia podstawowych dowodów w sprawie) spoczywa z reguły4 na oskarżycielu prywatnym (pokrzywdzonym), czyli – w typowym układzie – osobie fizycznej, zazwyczaj nie tylko nieposiadającej żadnych specjalnych kwalifikacji prawniczych, ale nade wszystko niedysponującej w odróżnieniu od organów procesowych (prokuratora, policji) ani stosownymi narzędziami prawnoprocesowymi, ani niezbędnymi środkami, czyli całym „technicznym” aparatem ścigania. Oczywiście, oskarżyciel prywatny dysponuje możliwością ustanowienia pełnomocnika, co w sposób znaczący może zrekompensować braki fachowej wiedzy prawniczej przy sporządzaniu tzw. prywatnego aktu oskarżenia, nie zmienia to jednak faktu, że pełnomocnik nie ma przecież żadnych szczególnych kompetencji śledczych, a pokrzywdzony w zakresie jakiejkolwiek działalności ukierunkowanej na zdobywanie materiału dowodowego pozostaje podmiotem raczej „ułomnym”. Te uwarunkowania, które tu tak silnie akcentujemy, które czynią z oskarżyciela prywatnego w procesie karnym (nawet tego działającego w asyście pełnomocnika) stronę znacznie jednak słabszą od oskarżyciela publicznego, dostrzega również sam ustawodawca. (...)

Oj dzieciaczki, dzieciaczki Przeczytałem to co napisaliście kilka razy i im więcej czytam tym mniej rozumiem to co napisaliście :) W zasadzie nie udzielam porad za darmo, ale żal mi się Was robi i w trosce o sprawiedliwość społeczną - podpowiem Wam kilka rzeczy. Nie wiem, czy abonament, który macie pozwala na usuwanie postów, ale tak jak mówię z czystej życzliwości jeszcze raz - składajcie sobie nawet w 3 egzemplarzach, ale usuńcie post, bo im więcej czytam tym większe politowanie bierze. 1/ Pracownicy Kancelarii - piszą z imienia i nazwiska + firma + stanowisko, o człowieku, który jest uzależniony od używek i narkotyków. Na szczęście dla Was nie jest to już karane, tzn. posiadanie drobnej ilości narkotyków na własny użytek. Piszę na szczęście dla Was nie bez powodu, bo nie zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa - jest karane. 2/ Pan Zbyszek - może mieć problemy w pracy jeżeli jego szef trafi na ten wpis. I wtedy to Wy odpowiadacie. Raz z Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. DZIENNIK USTAW Z 1997 R. NR 88 POZ. 553, dwa pozew cywilny. Jeżeli nie wiecie to mogę Wam Pomóc się bronić - maila podam w Następnym poście na Waszą, prośbę. Opłata - jest do ustalenia. Dogadamy się. Jeżeli chodzi o kwestie "składania wniosków do prokuratury" - odsyłam do szkoły jeszcze raz. Ale nic. Spokojnie - też kiedyś byłem doktorantem i pracowałem w Kancelarii. Różnica była taka, że moja była zgłoszona do Okręgowej Izby Adwokatów. Rejestry, o których pisze Pani Janina, są faktycznie ogólnie dostępne. Co prawda - przypadki, aby Adwokat nie prowadzący Kancelarię nie był na liście. W Warszawskiej ORA nie było jeszcze takiego przypadku. Waszej nie ma w ORA. Sprawdziłem osobiście. Ale nie o tym. To nie Wasza wina. Także uszy do góry i bieżcie się do nauki! :) Poniżej wpisałem: Jak i gdzie zgłosić przestępstwo. Mam nadzieję, że Wam to pomoże. Inaczej szef jak przeczyta bełkot, który zamieściliście na profilu tej działalności gospodarczej - będzie zły, bo te głupoty i teksty o narkotykach nie świadczą dobrze o firmie, a dwa - jak mu już przejdze - będzie się śmiał z Waszej heroicznej próby obrony na każdej imprezie firmowej. A teraz zgodnie z obietnicą - załączam i żegnam się. Rano wstaję :) Jak zgosić? Istnieje wiele sposobów poinformowania Policji o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa, lecz nie wszystkie formy są jednakowo skuteczne i wiążące dla organów ścigania. W Polsce funkcjonuje dużo anonimowych infolinii ukierunkowanych na zwalczanie wielu kategorii przestępczości. Korzystaj z nich, jeśli takie rozwiązanie uznasz za stosowne. Wszystko zależy od tego, co chcesz osiągnąć: gdy posiadasz jakąś konkretną informację o przestępstwie lub dysponujesz wiedzą mogącą przyczynić się do jego wykrycia i jednocze- śnie pragniesz pozostać anonimowy, zachęcamy do korzystania z różnorodnych infolinii. Jeżeli jednak sam padłeś ofiarą przestępstwa (ukradziono Ci samochód, pobito Cię, ktoś Cię oszukał) – nie wybieraj tej formy kontaktu z Policją. Twoje zgłoszenie telefoniczne lub anonimowa informacja o zdarzeniu zainicjują wprawdzie czynności Policji – w zależności od faktycznych potrzeb zostanie niezwłocznie podjęta interwencja lub też informacja będzie weryfikowana. W toku sprawdzania Policja będzie ustalać, czy zdarzenie, o którym przekazałeś informację, wyczerpuje znamiona przestępstwa (lub wykroczenia). W zależności od wyniku tych ustaleń będą podejmowane dalsze działania. Powinieneś jednak wiedzieć, że taki tryb postępowania w niektórych przypadkach opóźni reakcję organów ścigania, dużo czasu bowiem pochłonie ustalenie danych, które można by było szybko uzyskać bezpośrednio od osoby zawiadamiającej. Zawiadomienie o przestępstwie powinno zawierać jak najwięcej konkretnych informacji. Jeżeli uważasz, że jesteś w stanie sam wyczerpująco opisać, co się wydarzyło (a zdarzenie nie wymaga natychmiastowych działań organów ścigania) – możesz wysłać pocztą, mailem, faksem czy teżprzynieść osobiście do jednostki Policji napisane przez siebie zawiadomienie o przestępstwie. Jeśli złożyłeś zawiadomienie na piśmie i wyczerpująco przedstawiłeśokoliczności popełnienia przestępstwa, tę czynność możesz uznać za zakończoną. Pamiętaj jednak, że prawdopodobnie i tak niebawem zostaniesz wezwany do złożenia zeznań w charakterze świadka. Może się też zdarzyć, że – według Policji – w spisanym przez Ciebie zawiadomieniu brak istotnych szczegółów – wtedy również otrzymasz wezwanie do jednostki Policji, by uzupełnić zawiadomienie. Jeśli zdecydowałeś się napisać zawiadomienie o przestępstwie samodzielnie, musisz pamiętać, że powinno ono spełnić wymogi pisma procesowego wynikające z art. 119 k.p.k. To znaczy, że powinno zawierać w szczególności: − oznaczenie organu, do którego jest skierowane (oznaczenie jednostki Policji); − dane personalne oraz adres wnoszącego pismo; − opis sprawy, której dotyczy zawiadomienie (w miarę potrzeby z uzasadnieniem); − datę i podpis składającego zawiadomienie. Zadbaj o potwierdzenie wysłania swojego zawiadomienia lub pokwitowanie, jeśli doręczyłeś je osobiście. Pokwitowanie z reguły będzie wiązało się z potwierdzeniem na kopii lub kserokopii Twojego zawiadomienia (z naniesioną datą i podpisem osoby przyjmującej). Możesz też po prostu zgłosić się do jednostki Policji, gdyż najczęściej spotykaną formą zawiadomienia o przestępstwie jest zawiadomienie złożone w formie ustnej, przyjęte i spisane przez policjanta w protokole. Wówczas od razu zostaniesz przesłuchany w charakterze świadka, a jeśli jesteś pokrzywdzonym – dowiesz się o swoich uprawnieniach i obowiązkach, będziesz miał możliwość bezpośredniego zapytania policjanta o wiele nurtujących Cię kwestii dotyczących Twojej sprawy. Pamiętaj, że czynność ustnego zawiadomienia o przestępstwie jest wprawdzie rozmową, lecz Policja ma obowiązek ją odpowiednio udokumentować. Przed zakończeniem czynności nie możesz oddalić się z jednostki Policji, nie możesz również odmówić zapoznania się z treścią protokołu. Nie powinieneś także odmawiać podpisania protokołu, masz natomiast prawo żądać, by policjant zamieścił w protokole z pełną dokładnością wszystkie Twoje wypowiedzi, gdy dotyczą one Twoich praw lub interesów. Jeżeli masz wątpliwości, jak powinieneś się zachować i która forma powiadomienia będzie najlepsza – przyjdź do najbliższej jednostki Policji, to powinno rozwiązać problem. Jeżeli – w Twojej ocenie – zagrożone jest życie lub zdrowie – Twoje albo innych osób – lub Wasze mienie, nie zwlekaj z poinformowaniem najbliższej jednostki Policji (każdą dostępną Ci metodą). Gdzie zgłosić? Zawiadomienie o przestępstwie ma obowiązek przyjąć od Ciebie każdy funkcjonariusz Policji na każdym posterunku, komisariacie i w każdej komendzie Policji, sporządzając w związku z tym protokół przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie. Powinieneś wiedzieć, że Twoją sprawę będzie prowadziła ta jednostka Policji, na terenie działania której popełniono przestępstwo. Jeżeli jest to możliwe – najlepiej, byś zgłosił się od razu właśnie tam. Jeżeli to nie jest możliwe lub nie wiesz, gdzie dokładnie zaistniało przestępstwo – złóż zawiadomienie jak najszybciej w najbliższej jednostce Policji. Zawiadomienie o przestępstwie złożone w jednostce Policji niebędącej właściwą do prowadzenia Twojej sprawy będzie niezwłocznie przekazane jednostce odpowiedniej ze względu na miejsce zaistnienia zdarzenia i tam będą wykonywane dalsze czynności w sprawie. Pamiętaj, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa zawiadomienie o przestępstwie możesz przekazać także innym organom posiadającym uprawnienia do prowadzenia postępowania przygotowawczego, np.: Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Straży Granicznej, Urzędowi Kontroli Skarbowej – zgodnie z posiadanymi przez nie szczególnymi kompetencjami. A może anonimowo? Jednym z różnorodnych sposobów poinformowania o przestępstwie jest anonim: informacja, której autor nie jest znany i – prawdopodobnie – taki chce pozostać. Forma złożenia anonimu też może być różna: informacja telefoniczna bez podania danych osobowych, informacja w formie pisemnej – bez podpisu, z podaniem nieprawdziwych danych personalnych lub też celowo nieczytelnie podpisana. Każda informacja, w tym anonimowa, traktowana jest przez Policję jednakowo poważnie. Praktyka dowodzi przy tym, że zgodność poszczególnych anonimów z rzeczywistością wykazuje dużą rozpiętość. Z jednej strony – występują anonimy zawierające nieprawdziwe informacje, najczęściej powodowane chęcią dokuczenia komuś, zaszkodzenia, skierowania na niego uwagi organów ścigania. Z drugiej zaś strony – zdarzają się anonimy rzeczywiście zawiadamiające o popełnieniu przestępstwa, czasami bardzo poważnego. Pomimo tej rozpiętości lub właśnie ze względu na nią – policjanci nigdy nie wyrzucają anonimów do kosza, lecz uważnie weryfikują ich treść. Podstawą prawną sprawdzania okoliczności zawartych w anonimie jest art. 14 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji 5, zgodnie z którym w granicach swych zadań Policja w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw oraz wykroczeń wykonuje czynności: operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe. Sprawdzenie danych zawartych w anonimie może być dokonane zarówno w drodze czynności operacyjnych, jak i w ramach postępowania sprawdzającego określonego w art. 307 k.p.k. Dopiero wyniki sprawdzenia dają podstawę do podjęcia decyzji o wszczęciu postępowania przygotowawczego. Sam fakt złożenia anonimu zazwyczaj nie uruchamia automatycznie organów ścigania. Zawsze bowiem zachodzi konieczność sprawdzenia uzyskanych informacji i przeprowadzenia wielu czynności uzupełniających.

Ja nie wiem po co są te opinie ? Przecież nikt przy zdrowych zmysłach na tej podstawie nie podejmie decyzji !!! Wystarczy jedna osoba która jest nieprzychylna lub wykańcza konkurenta co w Polsce jest częste. I nie znaczy to już NIC

Oj, a jakie brzydkie rzeczy się pokazują jak się wpisze w przeglądarkę samą kancelarię ... To ja dziękuję i za pozytywne rekomendacje, za te negatywne - bo ani jedne ani drugie nic nie wnoszą. I to gazety jeszcze? I to nie jakieś brukowce, tylko "Życie Warszawy", "Nie" ... Oj, dziękuję Panie i Panowie - więcej nawet nie wchodzę na stronę o najlepszych fachowcach. To nie dla mnie. I dziękuję - nie skorzystam z pozytywnych rekomendacji na tym portalu nawet jakbym chciała wynająć kontener na gruz podczas remontu

Przepraszam, chciałam tylko wkleić linki do poszczególnych rejestrów takich jak Krajowy Rejestr Adwokatów i Aplikantów Adwokackich, ale zasady strony na to nie pozwalają. Wystarczy zatem wpisać w google: Rejestr Adwokatów, Rejestr Radców Prawnych, Rejestr Notariuszy, Rejestr Komorników, Rejestr Sędziów. Ja tak zrobiłam :) Dla tego nie ma dla mnie znaczenia, czy ktoś jest zadowolony, czy nie - liczą się fakty, a nie kwiatki.

Jaka jest specjalizacja kancelarii? W rejestrach ogólnie dostępnych brak jest kancelarii zarejestrowanych pod nazwiskiem Pana Mecenasa?

Kancelaria jak każda inna podpisałem umowę, wywiązali się z zobowiązania, zapłaciłem. Współpracowałem już z kilkoma kancelariami nie widzę różnicy we współpracy z każdą z nich ale żeby takie opinie zamieszczać ludzie się nie lubią.

Za pośrednictwem Kancelarii sprzedawałam kamienicę w Centrum Warszawy. Transakcja bardzo udana. Nie było problemu, jestem bardzo zadowolona i polecam.

Od trzech lat współpracuję z kancelarią i nigdy nie było problemu z płatnościami lub innymi działaniami kancelarii. Dziwią mnie te opinie, którymi ktoś szykanuje mecenasa.

Witam, prowadzę drukarnie pod Warszawą i korzystam z usług Kancelarii mec. Wiciaka od marca 2011. Współpraca z Kancelarią układa się dobrze. Profesjonalna obsługa i rzetelność nie zawiodły mojego zaufania do Kancelarii Prawniczej Michała Wiciaka.

A dla mnie fachowa obsługa i wiarygodna. Nigdy nie byłam oszukana przez Kancelarię pana Michała. Chętnie się dzielę opinią bo uważam że powyższe opinie są niesłuszne. Pozdrawiam